Monday, September 14, 2009
PLYMOUTH IJMUIDEN
Plymouth was natuurlijk erg gezellig. Bij het binnenvaren van de haven werden we begroet door Bart Boosman! Bart is net terug na zijn zeer succesvolle Ostar waarin hij 2e in zijn klasse is geworden. Een geweldige prestatie. Sterk gevaren, tactisch goed, en een genot om hem te volgen op zijn website. Het wordt ouderwets gezellig met Bart, Richard en Sharon.
We moeten een kat eten geven in Cowes en daarom vaart Home of Jazz niet rechtstreeks naar Ijmuiden. Bijna verslikken we ons in de aanloop van de Solent, want we komen te ver op de Shingles, en raken zelfs even de grond. Oeps, gelukkig geen enkele schade.
De kat blijkt prima verzorgd te zijn door de zus van Ben. Na een tijstop in Cowes gaan we weer verder. Lekker windje mee, gennaker op, heerlijk zeilen. Dry decks tot in de thuishaven. Onderwijl maken we plannen. Door samen de Fastnet te varen zijn we gekwalificeerd voor de Round Britain & Ireland Race. Dus, wie weet!
Saturday, September 12, 2009
FASTNET RACE 2009
De pre start is tamelijk chaotisch. De north gate missen wij, en we melden ons daarom bij de Cowes gate. Dat betekent dat we dwars over de Solent varen en dat is een waanzinnig gezicht. Enorme drukte met honderden boten op het water. Terwijl de IMOCA 60 klasse start, melden wij ons bij de gate met trysail en stormfok omhoog (verplciht). Snel terug en de startlijn opzoeken. Grote gennaker klaarmaken, want de start is met met ruime wind. Allemaal bekenden varen om ons heen. Leuk leuk! Met een knal groene boot val je ook goed op. We worden door zeker 10 deelnemers begroet. Ben is nogal verbaasd dat ik meer mensen blijk te kennen dan hij, op zijn thuiswater. Echt genieten is het, van al die mooie boten en al die mensen die ik al weer een jaar niet gezien heb.
Onze start is uiteindelijk niet zo goed. We hijsen de gennaker, maar krijgen een zandloper die we niet snel kunnen klaren. Het zeil moet even naar beneden en statat dan goed, maar de meeste boten liggen dan inmiddels voor ons. Met de uitgeboomde grote gennaker kunnen we veel lager varen dan Velocity Girl. Ben weet ons heel goed in de sterkste stroming te plaatsen en na een half uur hebben we VG al weer ingehaald.
Windstilte en draaiing. Aan de wind de Solent uit. Windje 2 of minder. De meeste boten kiezen de slag naar open zee over bakboord. Wij nemen de slag over stuurboord meer naar het westen. Dat pakt best goed uit. Portland Bill besluiten we zo te benaderen, dat we eerst vlak onder de kust kruipen en dan heel dicht langs de kust zullen varen naar de kaap, met stroom tegen. Vlak na kentering ronden we de kaap. Het is dan midden in de nacht, windstil, en we draaien pirouetjes in de tide ripples. Tadaa: we liggen 2e in het IRC klassement. Geweldig. En dat met onze zware boot in dit zeer lichte weer, en met een krankzinnig slechte IRC-rating! Onze ambities groeien aanzienlijk.
Het is een zeer tacktische race langs de zuidkust van Engeland, waarbij de stroming een hoofdrol speelt. Wat we bij Portland Bill hebben gewonnen, geven we helaas weer weg bij Startpoint en Lands End.
In de middenmoot beginnen we aan de lange slag van de Scillies naar Fastnet Rock. De wind is WNW en trekt aan naar 15+ knopen. Wij rekenen ons rijk want wij hebben waterballast en VG niet. VG gebruikt expres geen water ballast in deze race. We pompen 350kg water naar de hoge kant en varen vol tuig aan de wind. Kleine knik in de schoot, want de wind zal naar West draaien en dan hebben we Fastnet Rock bezeild. VG blijkt achteraf precies hetzelfde gedaan te hebben. Zij varen met veel minder zeil omhoog, zonder water ballast, maar wel met een lichtere boot.
Wij rekenen er op dat Home of Jazz onder deze omstandigheden aanzienlijk sneller is. Maar tot onze verbazing worden we bij Fastnet Rock opgeroepen door VG die op ons blijkt voor te liggen! Ze hebben ons dus ingehaald in een gedeelte van de race waar het voornamelijk om bootsnelheid ging. Zeer leerzaam. Dit is waardevolle informatie voor de VQ32. Lichter (en met minder zeil) blijkt zelfs aan de wind in windkracht 5 sneller.
Het wordt een drijfpartij van Fastnet Rock terug naar de Scillie. Toch weten wij VG weer terug te pakken, met name doordat wij een zeer vlakker gennaker hebben waarmee we vrij hoog kunnen varen. We liggen opnieuw vrijwel gelijk (op rating) wanneer de wind weer oppikt vanuit het zuidwesten. De asynmetrisch spi's gaan weer omhoog en het wordt lekker zeilen. Double digits, eindelijk. VG heeft eerder de nieuwe wind en is duidelijk sneller, steeds meer van 0,5 knoop. Dat lijkt weinig, maar tikt fors door, en we kunnen VG niet meer inhalen.
Na de finish natuurlijk high spirits on Velocity Girl, maar ook bij ons, want we hebben enorm genoten van de race, en veel geleerd. We hebben voor ons gevoel vrij goed gevaren en het was erg gezellig. Er is geen onvertogen woord gevallen, sterker nog, Ben en ik zijn goede vrienden geworden. Ik hoop dat we in de toekomst nog vaker samen zullen zeilen.
Beide VQ32s behoren bij de snelste 32 voeters in de race. De verschillen in configuratie en (daardoor) in rating, zijn fors. VG voer met rating 1.035, en Home of Jazz met rating 1.055. Dat is een enorm verschil. De schat aan informatie die deze race heeft opgeleverd zal zich ongetwijfeld vertalen in verbetering van het ontwerp van de VQ32. We moetn het optimum zoeken tussen bootsnelheid, zeewaardigheid en IRC rating. Dat is een fijne uitdaging door Dick Koopmans jr.
AANBRENGEN FASTNET
Om in 2009 nog wat leuke zeilmijlen te maken heb ik me opgegeven voor de Fastnet Race. Geen plek, helaas, wachtlijst. Wij zijn nr 51, vrij kansloos, zo vind ik ook mijn co-schipper die prioriteit aan werk moet geven. Een week voor de start komt onverwacht het bericht dat er plaats is voor Home of Jazz. 1 week tijd, de boot nog in Lelystad, en geen bemanning. Dat gaat moeilijk worden.
Een rondje bellen levert geen bemanning op. Logisch ook, zo kort dag en iedereen heeft al andere plannen voor de vakantie of is net terug. Dan maar verder zoeken in Engeland. Na heel veel emails en telefoontjes, zijn er een aantal gegadigden. Benjamin Jackson is bereid vrijwel meteen over te komen naar Amsterdam. We kunnen dan kennis maken en de boot samen aanbrengen naar de startlijn in Cowes. Daarmee zijn we meteen ook gekwalificeerd.
Zoiets heb ik eerlijk gezegd nooit eerder gedaan. Meestal zeil ik met mensen die ik al lang ken en waarmee ik al veel gevaren heb. Ook voor Benjamin wordt dit een nieuwe ervaring. Hij is 24, instructeur op de Solent, sinds 4 jaar werkzaam op megajachten. Deed een aantal forse deliveries met 4 man aan boord, maar nooit eerder double handed.
Ben komt op dinsdagavond in Ijmuiden aan, waar ik de boot heen vaar. Kom Martin Selles met familie nog tegen, erg gezellig. Uit eten met Ben en nog een nacht normale slaap, dan vertrekken we naar Southampton. Gaat allemaal prima en het is al snel erg gezellig.
Op vrijdag middag zijn we in Southampton waar we naast Velocity Girl afmeren in Cower Yacht Haven. Richard helpt met het inschrijven bij de RORC office. Ik had nog helemaal geen enkel formulier ingevuld. Daar was gewoon geen tijd meer voor in Nederland. Gelukkig komen we door de papierwinkel.
Op zaterdag maken we de boot klaar voor de race. Paar kaarten kopen, paar reparaties aan tuigage, inkopen doen, opruimen, race docs lezen, enzovoort. Veel te kort dag eigenlijk, maar dat geeft niet, want het is mooi genoeg dat we meedoen.
Het wordt de eerste test voor de nieuwe mast, de nieuwe zeilen en de waterballast. Daarnaast kunnen we mooi kijken hoe de snelheid van Home of Jazz zich verhoudt tot Velocity Girl. VG heeft namelijk 260 kg uit de kiel gehaald en is daarmee veel lichter. Ook is VG helemaal, echt helemaal, leeggehaald. Zelfs de verwarming is uitgebouwd. Home of Jazz ligt daarentegen (te) vol met gereedschap, onderdelen en voorraden. Op langere wedstrijden zal je een dergelijke hoeveelheid spullen moeten meenemen. Ik vind het interessant om te zien wat de vergelijking in bootsnelheid zal opleveren. We hebben trackers aan boord, dus alles is later uitgebreid na te zien.
Alle gegevens van Home of Jazz, Vandal en Velocity Girl zullen worden meegenomen bij de verdere ontwikkeling van de VQ32. Inmiddels zijn ongeveer 10.000 mijl gevaren met deze drie schepen, onder andere in BluQube 1000 solo, Fastnet 2009 en de 1000 Miles Double Handed Race.
Subscribe to:
Posts (Atom)