NU OOK ONLINE COLLECTE

Ik steun de Nederlandse Cystict Fibrosis Stichting door geld in te zamelen voor ondzoek. Daartoe worden zeiltochten met Home of Jazz op veilingen aangeboden aan de hoogste bieder. De opbrengst gaat geheel naar het goede doel. Inmiddels is er ook een online collecte. Prachtig om het jaar af te sluiten met een gift aan dit goede doel.

ROUND BRITAIN MET HARRY VOGEL

Helaas heeft Benjamin Jackson moeten afzeggen vanwege het huwelijk van zijn zus op 20 juni 2010. De Round Britain start op 6 juni. Harry Vogel gebeld en die was meteen enthousiast. Geweldig, dat wordt ongetwijfeld erg gezellig. Nog even afwachten of hij het met zijn werk kan regelen. Hopelijk lukt dat. We zijn al druk bezig om de voorbereidingen te treffen voor de race. Zo heb ik een (verplichte!) AIS B Transponder aangeschaft. Komende week ga ik me buigen over de inbouw. Ook gaat de boot de loods in voor onderhoud. Vanaf februari kunnen we dan gaan trainen op het water.

200 MIJLS SOLO

Foto: © Henk Boorsma - www.pictureweb.nl

Vandaag kreeg ik deze foto die is gemaakt tijdens de 200mijl solo. Ideale omstandigheden, zoals je ziet, en daardoor was het een relatief eenvoudige klus. Overigens de eerste keer dat ik de wedstrijd zeil, want beide vorige edities werden afgelast.

PLYMOUTH IJMUIDEN

Plymouth was natuurlijk erg gezellig. Bij het binnenvaren van de haven werden we begroet door Bart Boosman! Bart is net terug na zijn zeer succesvolle Ostar waarin hij 2e in zijn klasse is geworden. Een geweldige prestatie. Sterk gevaren, tactisch goed, en een genot om hem te volgen op zijn website. Het wordt ouderwets gezellig met Bart, Richard en Sharon.

We moeten een kat eten geven in Cowes en daarom vaart Home of Jazz niet rechtstreeks naar Ijmuiden. Bijna verslikken we ons in de aanloop van de Solent, want we komen te ver op de Shingles, en raken zelfs even de grond. Oeps, gelukkig geen enkele schade.

De kat blijkt prima verzorgd te zijn door de zus van Ben. Na een tijstop in Cowes gaan we weer verder. Lekker windje mee, gennaker op, heerlijk zeilen. Dry decks tot in de thuishaven. Onderwijl maken we plannen. Door samen de Fastnet te varen zijn we gekwalificeerd voor de Round Britain & Ireland Race. Dus, wie weet!

FASTNET RACE 2009

De pre start is tamelijk chaotisch. De north gate missen wij, en we melden ons daarom bij de Cowes gate. Dat betekent dat we dwars over de Solent varen en dat is een waanzinnig gezicht. Enorme drukte met honderden boten op het water. Terwijl de IMOCA 60 klasse start, melden wij ons bij de gate met trysail en stormfok omhoog (verplciht). Snel terug en de startlijn opzoeken. Grote gennaker klaarmaken, want de start is met met ruime wind. Allemaal bekenden varen om ons heen. Leuk leuk! Met een knal groene boot val je ook goed op. We worden door zeker 10 deelnemers begroet. Ben is nogal verbaasd dat ik meer mensen blijk te kennen dan hij, op zijn thuiswater. Echt genieten is het, van al die mooie boten en al die mensen die ik al weer een jaar niet gezien heb.

Onze start is uiteindelijk niet zo goed. We hijsen de gennaker, maar krijgen een zandloper die we niet snel kunnen klaren. Het zeil moet even naar beneden en statat dan goed, maar de meeste boten liggen dan inmiddels voor ons. Met de uitgeboomde grote gennaker kunnen we veel lager varen dan Velocity Girl. Ben weet ons heel goed in de sterkste stroming te plaatsen en na een half uur hebben we VG al weer ingehaald.

Windstilte en draaiing. Aan de wind de Solent uit. Windje 2 of minder. De meeste boten kiezen de slag naar open zee over bakboord. Wij nemen de slag over stuurboord meer naar het westen. Dat pakt best goed uit. Portland Bill besluiten we zo te benaderen, dat we eerst vlak onder de kust kruipen en dan heel dicht langs de kust zullen varen naar de kaap, met stroom tegen. Vlak na kentering ronden we de kaap. Het is dan midden in de nacht, windstil, en we draaien pirouetjes in de tide ripples. Tadaa: we liggen 2e in het IRC klassement. Geweldig. En dat met onze zware boot in dit zeer lichte weer, en met een krankzinnig slechte IRC-rating! Onze ambities groeien aanzienlijk.

Het is een zeer tacktische race langs de zuidkust van Engeland, waarbij de stroming een hoofdrol speelt. Wat we bij Portland Bill hebben gewonnen, geven we helaas weer weg bij Startpoint en Lands End.




In de middenmoot beginnen we aan de lange slag van de Scillies naar Fastnet Rock. De wind is WNW en trekt aan naar 15+ knopen. Wij rekenen ons rijk want wij hebben waterballast en VG niet. VG gebruikt expres geen water ballast in deze race. We pompen 350kg water naar de hoge kant en varen vol tuig aan de wind. Kleine knik in de schoot, want de wind zal naar West draaien en dan hebben we Fastnet Rock bezeild. VG blijkt achteraf precies hetzelfde gedaan te hebben. Zij varen met veel minder zeil omhoog, zonder water ballast, maar wel met een lichtere boot.



Wij rekenen er op dat Home of Jazz onder deze omstandigheden aanzienlijk sneller is. Maar tot onze verbazing worden we bij Fastnet Rock opgeroepen door VG die op ons blijkt voor te liggen! Ze hebben ons dus ingehaald in een gedeelte van de race waar het voornamelijk om bootsnelheid ging. Zeer leerzaam. Dit is waardevolle informatie voor de VQ32. Lichter (en met minder zeil) blijkt zelfs aan de wind in windkracht 5 sneller.

Het wordt een drijfpartij van Fastnet Rock terug naar de Scillie. Toch weten wij VG weer terug te pakken, met name doordat wij een zeer vlakker gennaker hebben waarmee we vrij hoog kunnen varen. We liggen opnieuw vrijwel gelijk (op rating) wanneer de wind weer oppikt vanuit het zuidwesten. De asynmetrisch spi's gaan weer omhoog en het wordt lekker zeilen. Double digits, eindelijk. VG heeft eerder de nieuwe wind en is duidelijk sneller, steeds meer van 0,5 knoop. Dat lijkt weinig, maar tikt fors door, en we kunnen VG niet meer inhalen.

Na de finish natuurlijk high spirits on Velocity Girl, maar ook bij ons, want we hebben enorm genoten van de race, en veel geleerd. We hebben voor ons gevoel vrij goed gevaren en het was erg gezellig. Er is geen onvertogen woord gevallen, sterker nog, Ben en ik zijn goede vrienden geworden. Ik hoop dat we in de toekomst nog vaker samen zullen zeilen.




Beide VQ32s behoren bij de snelste 32 voeters in de race. De verschillen in configuratie en (daardoor) in rating, zijn fors. VG voer met rating 1.035, en Home of Jazz met rating 1.055. Dat is een enorm verschil. De schat aan informatie die deze race heeft opgeleverd zal zich ongetwijfeld vertalen in verbetering van het ontwerp van de VQ32. We moetn het optimum zoeken tussen bootsnelheid, zeewaardigheid en IRC rating. Dat is een fijne uitdaging door Dick Koopmans jr.

AANBRENGEN FASTNET

Om in 2009 nog wat leuke zeilmijlen te maken heb ik me opgegeven voor de Fastnet Race. Geen plek, helaas, wachtlijst. Wij zijn nr 51, vrij kansloos, zo vind ik ook mijn co-schipper die prioriteit aan werk moet geven. Een week voor de start komt onverwacht het bericht dat er plaats is voor Home of Jazz. 1 week tijd, de boot nog in Lelystad, en geen bemanning. Dat gaat moeilijk worden.

Een rondje bellen levert geen bemanning op. Logisch ook, zo kort dag en iedereen heeft al andere plannen voor de vakantie of is net terug. Dan maar verder zoeken in Engeland. Na heel veel emails en telefoontjes, zijn er een aantal gegadigden. Benjamin Jackson is bereid vrijwel meteen over te komen naar Amsterdam. We kunnen dan kennis maken en de boot samen aanbrengen naar de startlijn in Cowes. Daarmee zijn we meteen ook gekwalificeerd.

Zoiets heb ik eerlijk gezegd nooit eerder gedaan. Meestal zeil ik met mensen die ik al lang ken en waarmee ik al veel gevaren heb. Ook voor Benjamin wordt dit een nieuwe ervaring. Hij is 24, instructeur op de Solent, sinds 4 jaar werkzaam op megajachten. Deed een aantal forse deliveries met 4 man aan boord, maar nooit eerder double handed.

Ben komt op dinsdagavond in Ijmuiden aan, waar ik de boot heen vaar. Kom Martin Selles met familie nog tegen, erg gezellig. Uit eten met Ben en nog een nacht normale slaap, dan vertrekken we naar Southampton. Gaat allemaal prima en het is al snel erg gezellig.

Op vrijdag middag zijn we in Southampton waar we naast Velocity Girl afmeren in Cower Yacht Haven. Richard helpt met het inschrijven bij de RORC office. Ik had nog helemaal geen enkel formulier ingevuld. Daar was gewoon geen tijd meer voor in Nederland. Gelukkig komen we door de papierwinkel.

Op zaterdag maken we de boot klaar voor de race. Paar kaarten kopen, paar reparaties aan tuigage, inkopen doen, opruimen, race docs lezen, enzovoort. Veel te kort dag eigenlijk, maar dat geeft niet, want het is mooi genoeg dat we meedoen.

Het wordt de eerste test voor de nieuwe mast, de nieuwe zeilen en de waterballast. Daarnaast kunnen we mooi kijken hoe de snelheid van Home of Jazz zich verhoudt tot Velocity Girl. VG heeft namelijk 260 kg uit de kiel gehaald en is daarmee veel lichter. Ook is VG helemaal, echt helemaal, leeggehaald. Zelfs de verwarming is uitgebouwd. Home of Jazz ligt daarentegen (te) vol met gereedschap, onderdelen en voorraden. Op langere wedstrijden zal je een dergelijke hoeveelheid spullen moeten meenemen. Ik vind het interessant om te zien wat de vergelijking in bootsnelheid zal opleveren. We hebben trackers aan boord, dus alles is later uitgebreid na te zien.

Alle gegevens van Home of Jazz, Vandal en Velocity Girl zullen worden meegenomen bij de verdere ontwikkeling van de VQ32. Inmiddels zijn ongeveer 10.000 mijl gevaren met deze drie schepen, onder andere in BluQube 1000 solo, Fastnet 2009 en de 1000 Miles Double Handed Race.

TEST

Bericht per email verstuurd naar Blog. Leuk!

Raggen met Vandal

Het was lekker surfen voor VQ32 Vandal, zusterschip van Home of Jazz. In de 1000 mijl duo kregen ze harde zuiden wind mee naar Bergen. Spi strijken, nee, daar wilde Andrew Wood niets van weten. De boot vaart hier 14 knopen. Later zouden ze geregeld over de 20 knopen gaan. Waanzinnig. Leslie was er natuurlijk helemaal vol van, en terecht. Inmiddels hoop ik natuurlijk ook met Home of Jazz over de 20 knopen te gaan, want dat heb ik nog niet gehaald. Hopen dat het lekker waait in de eerste twee weken van augustus, dan ga ik mijn best doen.

Code0

Ook bij weinig wind wordt het leuk varen met dit zeil. Eigenlijk geen echte Code0 maar een hele vlakke gennaker. Wel tweemaal zo groot als de genua. Je kunt er behoorlijk hoog mee aan de wind zeilen. Rollen vergt nog best wat oefening. Zit het zeil niet goed strak opgerold, en gaat het flapperen, en das niet zo best natuurlijk. De voorstag spanning is nog wat experimenteren, net als de spanning op het voorlijk van het zeil. Stond eerst te strak en dan gaat het rollen helemaal niet goed aflopen, zo weet ik inmiddels. Al doende leer ik steeds weer wat bij.

NIET KLAAR

Begin april is duidelijk geworden dat ik de Ostar dit jaar niet kan varen. Ik ben er niet klaar voor. De boot is niet klaar, en ik heb zelf ook niet. Erg jammer, want ik heb me lange tijd gericht op deze wedstrijd. Eigenlijk heb ik geen keus, en het zou dom zijn om deze wedstrijd te onderschatten.

Wat is er dan niet klaar aan de boot? Vrijwel alle onderdelen en toebehoren zijn inmiddel wel geleverd. De meeste apparatuur werkt, al valt ter af en toe wel iets uit, wat helaas vrij normaal is voor nautische apparatuur. Waar het aan schort zijn de details, maar die zijn wel verrekte belangrijk.

Vooral bij solo zeilen is het belangrijk dat de boot handig is. Kwestie van testen en dan bijstellen. Deklayout aanpassen, apparatuur anders plaatsen, indeling veranderen, en natuurlijk de zeilen en tuigage verbeteren en optimaliseren.

Met de zeilen ben ik maanden lang bezig geweest. Bijna ieder zeil is wel minstens eenmaal terug gegaan naar de zeilmaker, sommige wel 4x. De nieuwe mast en tuigage staat er op, maar daar heb ik nog geen 100 mijl mee gevaren.

Ik sta nog aan het begin met deze boot en "the devil is in the details". Eind maart werd steeds duidelijker dat er te korte tijd resteerde tot de start in mei. Nog altijd was er geen oplossing in zicht voor o.a. de problemen met de laadstroom (te weinig amperes in) en diverse andere problemen. Ook nog altijd onvoldoende gezeild met de boot. En dat met nog 5 weken te gaan voor het vertrek naar de start in Plymouth. Toen wij opeens een koper hadden gevonden voor ons huis, dat al vrij lang te koop stond, was het duidelijk: geen Ostar 2009.

Best een forse kater van gehad, ook al was er geen andere mogelijkheid. Inmiddels wordt er weer gevaren, gesleuteld, bijgesteld en aangepast. VQ32 nrs 2 en 3 zijn inmiddels afgeleverd en zullen deze zomer hun eerste wedstrijden varen. Velocity Girl start in de Fastnet (300 schepen aan de start!) en Vandal doet mee aan de 1000 Mijl Duo.

Home of Jazz staat sinds vandaag op de kant, voor onderhoud. Het (voorlopige) aangepaste programma voor 2009 ziet er zo uit: Ronde Noord Holland, Fastnet Race, 200Mijls Solo. De inschrijving voor al deze evenementen is al gesloten, dus het is nog even afwachten of we daadwerkelijk kunnen meedoen.