Smalle romp

Vanuit deze hoek valt op dat de romp behoorlijk smal is. Ziet er zonder meer snel uit. Het begint nu toch echt te vorderen met de bouw.

SCHILDERWERK

De eerste laag Double Coat en het ziet er meteen heel anders uit. Ook binnen vordert het schilderen met de Epoxy Roller coat aardig. Vandaag ga ik er weer mee verder. Na dit weekend hoop ik klaar te zijn voor het afschilderen met Double Coat binnen. Roller Coat is vrijwel reukloos, maar dat geldt helaas niet voor de double coat.

SPIEGEL ZIT ERIN

Poppetje gezien, kastje dicht. Nu kan de schilder verder aan de gang. Inmiddels is door Bas van der Heiden aangegeven welke kleurcode is gebruikt voor het logo van Home of Jazz, mijn mogelijke sponsor voor het wedstrijdprogramma van de komende paar jaar. Het grafisch ontwerp gaat ongetwijfeld erg mooi worden. Bas van der Heiden heeft o.a. de ABN AMRO schepen en van de KLM mini van Koen van Esch onder handen genomen en het resultaat mag er zijn!

ONDERTUSSEN IN DE MEDEMBLIK

Er is heel wat gesleuteld aan de achterkant van de boot. Twee zwaardkasten zijn geplaatst en daarmee is echt een ongelofelijk stevig achterschip ontstaan. Roer zit ook nogal stevig vast, maar vooral het laminaat van de zwaardkasten fixeert alles tot een zeer stijf geheel. Net als het kajuitdak, je kunt er rustig op springen, het zal geen krimp geven. De spiegel kan erop en dan kan de schilder verder.

STORY OF THE THREE KEELS

Erg grappig drie van die kielen bij elkaar. Logistiek best een klus: De Sluis in Lemmer heeft de alle metalen delen gemaakt, daarna is de bulb gegoten met daarin een metalen frame met het onderste gedeelte van de fin, voor extra stevigheid. Na het gieten in Heerenveen is alles in Lemmer in elkaar gezet. Vervolgens op transport naar Hooghiemstra voor stralen en primer. Deze foto is bij Hooghiemstra genomen voor het stralen. Met een mal heb ik meteen de gaten voor de kielbouten gepast, zodat we niet voor verrassingen komen bij het monteren van de kiel onder de romp. Past allemaal mooi. Vaklui bij De Sluis (vroegere Mekon), ik kan niet anders zeggen.

Leuk zo'n stroomschema, maar dan nog de realisatie van het systeem. De werf maakt de crossover. De slangen, afsluiters, schakelstukken en pompen zal ik zelf plaatsen. Na een paar dagen rommelen in de schuur is dit het resultaat. Valt nog niet mee want 25mm diameter slang lijkt een hanteerbare maat, maar het blijkt toch vrij stug te zijn om mee te werken. Door de afsluiters en slangen met tie raps te verbinden ontstaat al een dermate stevig geheel dat ik een constructie voor de bevestiging van de afsluiters niet nodig acht. Er komen twee rijen met afsluiters in het pomphok achter de motor. Aanvankelijk was ik van plan om de meest gebruikte schakelaars vanuit de kajuit te kunnen bedienen, zonder naar het pomphok te hoeven gaan. Maar het risico op lekkage, die dan door de hele boot komt, vind ik niet tegen het kleine ongemak opwegen. In beginsel is de waterballast in bijna alle omstandigheden in de tanks, alleen niet bij heel licht weer, of bij heel zwaar weer omdat de kenterhoek zonder de waterballast beter is. Resteert dan alleen het heen-en-weer pompen wanneer het water niet allemaal door de zwaartekracht overkomt.

Waterballast 1

Dit is een schematische weergave van het waterballast systeem. Het was best een puzzle. Aanvankelijk had ik een eenvoudiger systeem in gedachte, maar de lijst met gewenste en verplichte gebruiksmogelijkheden heeft toch een wat groter systeem geleid. Het is met dit systeem mogelijk om zowel met electrische pomp als met een handpomp water in te nemen, en over te pompen van SB naar BB. Normaliter gaat het meeste water over door middel van de zwaartekracht, door de grote afsluiter in de crossover open te zetten. Gaat dat mis, dan kan de pomp de rest over pompen. Je kunt het water kan ook zonder pompen uit de tanks laten lopen. Verder heb ik een zuigkorf van een lenspomp aan het systeem verbonden. Waterballast systemen hebben namelijk de reputatie te lekken. In mijn VQ32 is dat niet meteen rampzalig omdat alle slagen en schakelaars in een een afgesloten "pomphok" worden geinstalleerd, en dat hok kan dus ook nog worden leeggepompt met een aparte pomp.

Kajuit VQ32

Vandaag weer op de werf in Medemblik geweest. Ik dacht eigenlijk dat ik een heleboel epoxy coating zou kunnen aanbrengen, maar zover is het nog niet. Het lamineren van de romp dek verbinding is nog niet klaar. Eerst moet nu de spiegel af, zodat de schilder verder kan. Daarna het lamineren afronden en dan de kajuitingang erin. De ingang gaat als laatste, omdat met de inbouw van het Lewmar 60 luik het "gat" aanzienlijk kleiner wordt en dat bouwt niet erg handig. Zie op bijgaande video mn ook de navigatietafel en zeekooi

Kajuitingang

Met een vaste kap, zonder schuifluik is de boot goed beschermd voor het zware werk. Je kunt onder het kapje beschut zitten met gestrekte benen. Aan de wind een prettig idee. Wel is het door die opzet veel lastiger om de kajuit in te komen. Er zal een luik worden geplaatst, dat in een hoek naar voren is gekanteld (is dat te volgen?). Het luik staat dus niet verticaal in het schot, valt als het ware naar binnen. Dat zou het gemakkelijker moeten maken. Een andere optie is een wegneembaar schot met knevels, maar dat schot zou je kunnen verliezen. En of je er veel mee wint, dat vraag ik me af. Eerst gaan we, zoals getekend, het luik plaatsen dan zullen we zien. Mijn ervaring is, dat je vrij snel went aan de specifieke instap van een boot. Je ontwikkelt je eigen handigheid erin.

Dek gemonteerd!

Vanaf dinsdag kan ik me al haast niet inhouden om in de auto te stappen en naar de werf te rijden om te kijken hoe de boot eruit ziet nu het dek op de romp is gemonteerd. Fantastisch! Opeens vallen de verhoudingen ook goed op zijn plaats. De kajuitopbouw leek aanvankelijk misschien wat fors, maar past ook prachtig bij de boot. Het ziet er gewoon erg goed uit, heerlijk. Het sluiten van de romp betekent dat de bouw in een andere fase gaat komen, namelijk de installatie van pompen, afsluiters, motor, enzovoort. Natuurlijk moet er nog veel gebeuren, maar vandaag was het vooral genieten.

Zeekooi bij navigatietafel

Tijdens de bouw komen er natuurlijks steeds nieuwe zaken aan de orde. Naast en onder de kaarttafel is een kooi ingebouwd. Peter heeft een handig wegneembaar schotje erin gebouwd zodat je aan loef in de kooi goed blijft liggen. De laatste week ben ik steeds aan het denken over hoe allerlei dingen in te bouwen. Soms is een oplossing zo gevonden, maar dat geldt zeker niet voor alles. De slangen en schakelaars van het waterballast systeem hebben me al heel wat hoofdbrekens bezorgd. Vandaag heb ik het hele systeem op proef in elkaar gezet. Best zwaar al die 25mm slangen en afsluiters, 11 stuks in totaal. Het neemt ook aardig veel plaats in. Ik monteer het allemaal in het hok achter de motorruimte. Mocht het gaan lekken, zoals de meeste van deze systemen in de praktijk doen, dan is blijft het water in die ruimte. De waterballast pomp (hand en electrisch) kunnen ook gebruikt worden op die ruimte leeg te pompen.

Video interieur in aanbouw

kort fragment dat een beeld geeft van de bouw van het interieur tot nu toe. Voor meer videos graag de link volgen aan de rechter kant van de pagina

Roller Coat

Eindelijk heb ik dan ook eens concreet iets gedaan aan de bouw van de boot, en wel het zogenaamde "roller-coaten", een grijze twee componenten epoxy. Nog best een gehannes want het blijkt een snel uithardend, kleverig spul te zijn. Morgen zal ik vragen of ik nu de boot meteen al onherstelbaar verprutst heb met mijn eerste stuntelige geverf. Uit beleefdheid zal Ewoud mij dan misschien wel zeggen dat het meevalt.

Vorderingen in de bouw

Hier zal het denkwerk moeten worden verricht, starend naar het nog niet gemonteerde scherm. De navigatietafel zit erin, en ook het keukenblokje. Veel meer interieur is er niet. Grappig, vandaag was ik voor het eerst alleen "aan boord" omdat iedereen op de werf vroeg weg was en ik nog ben gebleven. Zo kon ik eens even rustig kijken, en proefliggen in een kooi die half onder de navigatietafel komt. Het wordt echt heel mooi. Peter van Vels & Partners blijkt allang te hebben opgelost wat op de tekeningen nog niet helemaal helder leek.

Bouw van het interier

Het interieur wordt ingebouwd en daarbij is het toch wel passen en meten. Het gaat met name spannend worden of de installaties goed kunnen worden ingebouw en weggewerkt in de motorruimte en de ruimte daar achter. Waarschijnlijk heb je dat bij ieder prototype wel. Je kunt nu duidelijk zien hoe het interieur gaat worden.

Waterballast

Goed is te zien hoe het waterballast systeem wordt ingebouwd. De plaats van de tanks en de aansluiting voor de cross over zijn zichtbaar. Het pompsysteem, ga ik inbouwen achter de motorruimte. De afgelopen dagen heb ik met Melle Klazinga van Belship het stroomschema verder uitgedacht. Al met al heel wat kranen en afsluiters. Omdat waterballastsystemen vaak lekkage vertonen, heb ik bedacht om met een extra switch de pompruimte te kunnen leegpompen. Hopelijk zal dat niet nodig zijn, maar toch.

Voorpunt

De voorpunt is inmiddels helemaal klaar. De voorpunt kan overigens geheel worden afgesloten voor langere races zoals de Ostar. Het schot wordt dan met een paneel afgesloten. Om zeilen te bergen kan je er nog wel in via het dekluik van 70x70. Bij lekkage zal de boot niet zinken met een dergelijk grote waterdicht afgesloten ruimte, toch wel een prettig idee.

Schotten en interieur

Vandaag ben ik weer op de werf in Medemblik geweest waar mijn nieuwe boot wordt gebouwd. Er was heel wat te bekijken. De schotten staan er grotendeels in, en het interieur wordt van voor naar achteren geplaatst. Alles wordt ingelamineerd om bij te dragen aan de stijfheid van de boot. Prachtig om te zien hoe de verstevigingen rond de kiel zijn uitgevoerd. Boven sandwich met schuim kern, heel licht, en onder massief met een vorstelijk laminaat. Het ziet er zonder meer stevig uit.

Afgelast

Jammer, jammer, maar de 200 mijl solo race is afgelast wegens ernstige ziekte van Jan Luyendijk die in het ziekenhuis ligt. Hij is de grondlegger en organisator van de race. Er is nog wel gezinspeeld op een alternatief, maar het zou gevoelsmatig wat raar zijn om zonder hem toch zijn race te varen, al dan niet in vereenvoudigde versie. Waarschijnlijk zou het ook praktisch niet meer mogelijk zijn geweest.

De voorbereidingen van de VQ24 zie ik maar als een goede training. De werf kan er ook zijn voordeel mee doen bij de aanstaande nieuwbouw van de volgende VQ24's. Een aantal zaken kan net even handiger worden uitgevoerd. Leuk om zo te kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van dit bootje.

De boot moet nu worden gebruikt voor een aantal proefvaarten en daarna terug naar de werf. Ik heb al mijn zooi van boord gehaald om de boot weer enigszins toonbaar te maken. Hopelijk kan de VQ24 midden oktober naar Lelystad voor de Coldhanded Cup, die ik organiseer samen met shorthanded.nl

Trainingsrondje

Vandaag was het dan eindelijk zover: het nieuwe roer hangt achter de boot en er kan gezeild worden. Afgelopen woensdag heb ik de boot klaargemaakt. Vandaag snel weg met een rif en werkfok. Tweede rif moet er aan de wind zelfs in. De boot heeft veel zeilen en moet wel rechtop gevaren worden. Alleen varend mis je erg het gewicht van de bemanning aan loef. Op zo't kleine brede boot telt dat enorm mee, zo merk ik vandaag weer.

Tot nu toe kon ik alleen op het Snekermeer wat oefenen met deze boot. Dat schiet niet echt op in je eentje. Te druk en te klein. Steeds opletten dus. Wat dat betreft is het IJsselmeer een verademing. Het wordt ook hoog tijd dat ik wat relevante trainingsmijlen opdoe voor de 200 mijls, die nu over iets meer dan een week van start gaat.



Windje 5: werkfok en twee reven aan de wind. Voor windkracht 6 is dat te veel tuig voor deze boot, en daarom heb ik een oranje stormfokje mee. Vandaag heb ik ook even geprobeerd hoe het erop staat. Lijkt wel aardig, maar er was eigenlijk niet genoeg wind op.

In een bui trok de wind lekker aan en ruime wind stond er opeens 9 knopen op de GPS. Later zelfs 10.3 geklokt. Niet slecht!

Zie voor 2 filmpjes (aan de wind en ruime wind) de link hiernaast waar je ook foto's vind van het nieuwe roer en de uitrusting.

Poster vernieuwd

Henk Jukkema heeft de poster vernieuwd. De tuigage is de afgelopen maanden namelijk aangepast, in die zin dat de mast een meter langer is geworden. Daarnaast wilde ik niet dat de achterstag een dubbele functie kreeg, namelijk het buigen van de mast en het spannen van de voorstag. Beter om afzonderlijke bakstagen te gebruiken voor dat laatste, en die bakstagen te combineren met de toch al aanwezige checkstays naar de tweede zaling. Met die checkstays kan de mast worden gestabiliseerd en tevens kan daarmee spanning op het voorlijk van het wegneembare kotterzeil/werkfok worden gezet. Met de extra mastlengte is ook de aspect ratio van de voordriehoek verbeterd. Door toepassing van een uithouder bovenin de mast, kan het grootzeil verder worden uitgebouwd. Al met al een tuigage die meer kracht kan leveren en sterker verstaagd is dan aanvankelijk de bedoeling was.

Voorbereidingen 200 mijls solo

Inmiddels ben ik bootloos. Mijn Grinde heb ik verkocht en de nieuwe VQ32 is nog in aanbouw. Gelukkig kan ik mij helemaal uitleven met VQ24 van Geuzenboats. Het is de vernieuwde versie van de V24 die destijds door Victoire werd gebouwd. Iets hoger vrijboord, ondiepe kiel van 1,20 voor Friesland en een royale tuigage. Eigenlijk had ik liever een wat diepere kiel gehad voor de wedstrijden die ik er mee ga varen de komende tijd, maar is slechts bijzaak. De VQ24 zeilt kneiter hard. Omdat de boot nog niet helemaal afgebouwd is, heb ik handen vol werk om de startlijn te halen. Vorige week ben ik samen met broer Jaap en met ontwerper Dick Koopmans, gestart in de 24 uurs, als test of alles klaar is en goed functionneert. Nou, mooi niet dus, want we kregen roerproblemen en moesten uitvallen. Jammer, want we lager er (zeer!) goed bij na een nacht spinakeren. Maar goed dat ik niet in de 200 mijls solo met deze roerproblemen te maken heb gekregen. Daarvoor was de testronde ook bedoeld. Dinsdag is het nieuwe, sterkere roer klaar en kan ik nog wat oefenen. De uitrusting is inmiddels vrijwel compleet om te voldoen aan alle veiligheidsvoorschriften en overige vereisten.

1000 mijl duo

In verband met de bouw van het proto type van de VQ32 heb ik een aantal zeilwedstrijden moeten afzeggen, waaronder de 1000 mijl duo die ik samen met Wessel Agterhof zou gaan varen in Da Capo, mijn oude Grinde. Wessel is de nieuwe eigenaar van de boot, en we hadden bedacht om de levering te laten plaatsvinden bij het passeren van de 60e breedte graad. Uiteindelijk heb ik de eerste etappe van Ijmuiden naar Bergen wel meegevaren met Dick Koopmans, daarna meteen per vliegtuig terug naar huis (en naar de werf in Medemblik).